آیا می دانید اقامت با تابعیت چه تفاوت هایی دارد؟

مهاجرت یکی از پیچیده ترین مقوله هایی است که هر انسانی ممکن است در طول زندگی خود تجربه کند. هر انسانی ممکن است به دلایل مختلف شخصی یا کاری تصمیم به مهاجرت به یک کشور خارجی بگیرد. برای مهاجرت نیاز به دریافت ویزا است و ویزا انواع مختلفی دارد که هر یک شرایط مخصوصی را برای فرد ایجاد می کنند که نداشتن آگاهی کامل نسبت به آن ها می تواند شرایط پیچیده ای را برای مهاجرت فرد ایجاد کند. همراه ما باشید تا برترین نکات را در مورد تفاوت اقامت و تابعیت بدانید.

اقامت و تابعیت (residency & citizenship) جز عبارت هایی هستند که در مهاجرت کاربرد بسیار زیادی دارند. بسیاری از افراد ممکن است با خود تصور کنند این دو عبارت تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند، اما در حقیقت این دو عبارت دو مفهوم کاملا متفاوت در مهاجرت دارند و در این نوشته می خواهیم تفاوت های اقامت و تابعیت را مورد بررسی قرار دهیم.

امروزه گزینه های بسیار متفاوتی برای مهاجرت وجود دارد برای مثال ویزای طلایی، دریافت تابعیت با استفاده از سرمایه گذاری و بسیاری گزینه های مختلف دیگر که در هنگام مهاجرت می توان از آن ها استفاده کرد. برنامه های مختلفی وجود دارد که برخی از آن ها صرفا منجر به دریافت ویزای اقامتی می شود و برخی از آن ها ویزایی اقامتی را ارائه می دهند که می توان از آن ها برای دریافت تابعیت استفاده کرد. اگر فردی قصد مهاجرت دارد و تفاوت دو عبارت اقامت و تابعیت را نداند با مشکلات زیادی در زمینه مهاجرت روبرو خواهد شد. برای متوجه شدن تفاوت بین اقامت و تابعیت می توانیم از تعاریف زیر استفاده کنیم.

تفاوت بین اقامت و تابعیت

تابعیت یا شهروندی به شرایطی گفته می شود که فرد تحت حمایت و محافظت کامل دولت حاکم قرار بگیرد. هنگامی که شما شهروند یک کشور هستید از تمامی حقوق سیاسی مثل رای دادن برخوردار هستید. در حقیقت فردی که تابعیت یک کشور را دارد تمامی حق و حقوق یک شهروند بومی و کسی که در آن ناحیه به دنیا آمده است، را دارد.

 البته از طرف دیگر باید به این نکته هم اشاره کنیم که فردی که تابعیت یک کشور را می گیرد باید مالیات بدهد و دیگر وظایفی که بر عهده افراد بومی است (مانند خدمت سربازی) را نیز باید انجام بدهد.

 به صورت خلاصه فرد با دریافت تابعیت، به نوعی ملیت آن کشور را پذیرفته است و به عنوان یک فرد اهل آن کشور شناخته می شود. برای مثال کسی که تابعیت کانادا را دریافت می کند به یک شهروند کانادایی تبدیل می شود و نه تنها در کانادا بلکه در کل جهان وی را به عنوان یک فرد کانادایی می شناسند.

اصطلاح شهروند برای نخستین بار در قرن ۱۴ و در کشور انگلیس به کار گرفته شد و از آن برای توصیف کسانی استفاده می شد که در یک شهر یا موقعیت مکانی خاص ساکن می شدند. رفته رفته افرادی که از آن ها به عنوان شهروند یاد می شد، به حق و حقوق بیشتری دست یافتند و به افرادی که تمامی حق و حقوق افراد عادی و بومی منطقه را دارا بودند، تبدیل شدند.

در قرن ۱۵ برای نخستین بار واژه resident  به معنای مقیم، وارد لغت نامه زبان انگلیسی شد و از آن برای توصیف کسانی استفاده می شد که در یک منطقه خاص مثل شهر زندگی می کردند. در ابتدا دو واژه شهروند و مقیم معنای یکسانی داشتند و دو واژه مترادف محسوب می شدند. برای مثال فرد می توانست خود را شهروند لندن و یا مقیم شهر بماند. اما رفته رفته بین این دو اصطلاح تمایز به وجود آمد و به دو اصطلاح کاملا متفاوت تبدیل شدند.

امروزه واژه شهروند به کسانی اطلاق می شود که به صورت قانونی تابعیت یک کشور را دارند و شامل تمامی قوانین موجود در آن کشور می شود. در مقابل واژه مقیم، برای توصیف کسانی استفاده می شود که در یک موقعیت جغرافیایی خاص مشغول به زندگی، کار و یا تحصیل هستند و یا در آنجا زندگی می کنند. برای مثال دانشجویی که در خوابگاه زندگی می کند، مقیم خوابگاه است و تابعیت آن مکان را ندارد.

اقامت موقت

زمانی که فرد مجوز اقامت در یک کشور را به دست می آورد، قادر است به مدت یک تا پنج سال (با توجه به شرایط و قوانین مقصد) در آن کشور زندگی کند و در شهرهای مختلف آن تردد داشته باشد. در واقع اقامت موقت مجوزی است برای سکونت و مسافرت در یک کشور خارجی برای یک مدت زمان مشخص.

 فردی که اقامت یک کشور را دریافت می کند به پاسپورتی که مربوط به کشور زادگاهش است برای خروج و ورود به کشور و همچنین تمدید ویزا، نیاز دارد. پس از حداقل پنج سال اقامت به صورت موقت در یک کشور خارجی، فرد می تواند درخواست دریافت اقامت دائم بدهد.

اقامت دائم

دریافت اقامت دائم نیز به فرد اجازه می دهد که در یک کشور سکونت داشته باشد و به نقاط مختلف آن کشور سفر کند. تفاوت اقامت دائم با اقامت موقت در این است که فرد می تواند تا بیش از هفت سال در کشور مورد نظرش زندگی کند و سپس می تواند برای دریافت شهروندی یا تابعیت، درخواست بدهد. دریافت ویزای شهروندی با استفاده از برنامه های اقامتی هزینه کمتری نسبت به دریافت تابعیت از طریق سرمایه گذاری دارد.

شهروندی و تابعیت از طریق سرمایه گذاری

سریع ترین روش برای دریافت تابعیت یک کشور، سرمایه گذاری در آن کشور است. بسیاری از کشورها در بخش های مختلف برای توسعه و پیشرفت به سرمایه گذاری نیاز دارند و از افراد سرمایه گذار استقبال می کنند، این سرمایه گذاری باعث اعطای شهروندی به فرد سرمایه گذار می شود. یکی از مزایای دریافت تابعیت یک کشور این است که فرد می تواند پاسپورت کشوری که تابعش می شود را دریافت کند. اما شاید بزرگ ترین مزیت دریافت شهروندی این باشد که فرد از تمامی مزایا و خدماتی که به یک فرد بومی آن کشور عرضه می شود، بهره مند خواهد شد.

روشن ترین و اساسی ترین تفاوت میان یک شهروند و مقیم این است که فرد دارای تابعیت یک کشور، می تواند برای درخواست پاسپورت تقاضا بدهد و در مقابل فردی که دارای اقامت یک کشور است صرفا می تواند برای دریافت مدارکی مانند ID card  یا کارت احراز هویت درخواست بدهد.

 کسانی که دارای اقامت یک کشور اروپایی هستند، از نظر مسافرت کردن آزادی عمل بیشتری دارند و به کشورهای بیشتری و با دردسر کمتری می توانند مسافرت کنند که از این نظر شباهت زیادی با ویزای شینگن دارد اما باید دقت کرد که فرد تنها اجازه اقامت در یک کشور خاص (همان کشوری که اقامتش را دریافت کرده است) را دارد.

اما داشتن شهروندی و تابعیت یک کشور اروپایی به این معنا است که فرد اجازه مسافرت، کار کردن و زندگی در هر یک از کشورهای عضو اتحادیه اروپا را دارد که در نتیجه فرد به راحتی می تواند به ۴۴ کشور دیگر عضو اتحادیه اروپا دسترسی آزاد داشته باشد، به آن ها سفر کند، مشغول به کار شود، زندگی کند و یا به هر کار دیگری که تمایل دارد مشغول شود.

به صورت خلاصه، تابعیت داشتن به معنای برخورداری از حق و حقوق و مزایای بیشتر است. در ادامه می خواهیم به تعدادی از برنامه های مناسب برای دریافت تابعیت یا اقامتی اشاره کنیم.

برنامه ویزای طلایی پرتغال یکی از بهترین برنامه ها برای کسانی است که می خواهند در اروپا سرمایه گذاری کنند. مطابق این برنامه فرد متقاضی می تواند با سرمایه ای ۳۵۰ هزار یورویی، اقامت دریافت کند و پس از آن در صورت تمایل می تواند این اقامت را به تابعیت تبدیل کند. این برنامه برای کسانی مناسب است که عجله و اصرار زیادی برای دریافت شهروندی کامل ندارند اما مایل هستند که در آینده و در صورت تمایل بتوانند به راحتی تابعیت یک کشور اروپایی را دریافت کنند.

البته برنامه های دیگری هم هستند که هزینه کمتری برای فرد ایجاد می کنند، برای مثال برنامه اقامتی یونان که به فرد این امکان را می دهد که اقامت کشور یونان را دریافت کند، البته این اقامت ثابت و قابلیت تبدیل به تابعیت را ندارد. این برنامه برای کسانی مناسب است که قصد دریافت پاسپورت اروپایی را ندارند و صرفا مایل هستند با آزادی عمل و اختیار بیشتری بتوانند در کشور های عضو اتحادیه اروپا سفر کنند و یا افرادی که تمایل دارند در کشور یونان زندگی کنند.

برای دریافت مستقیم تابعیت در یک کشور اروپایی نیاز به هزینه بیشتری است. اصلی ترین و مناسب ترین کشورهایی که برای دریافت تابعیت مستقیم آن ها می توان تقاضا داد، کشورهای قبرس و مالت هستند که به ترتیب نیاز به هزینه ای برابر با ۲.۱۵ و ۱.۲ میلیون یورو است. این دو کشور در دسترس ترین کشورهای اروپایی برای دریافت تابعیت هستند و در مدت زمانی کوتاه می توان تابعیت آن ها را  دریافت کرد. برای دریافت تابعیت قبرس به شش ماه و برای دریافت تابعیت مالت تنها به یک سال زمان نیاز است. بسیاری از سرمایه گذاران کشور قبرس را برای دریافت تابعیت انتخاب می کنند تا بتوانند در مدت زمانی کوتاه  تر (کمتر شش ماه) تابعیت این کشور عضو اتحادیه اروپا را دریافت کنند و بتوانند بدون محدودیت به کشورهای عضو اتحادیه مسافرت کنند و کسب و کار خود را در یکی از این کشورها راه اندازی کنند.

برنامه های دریافت شهروندی از طریق سرمایه گذاری کارائیب یکی از بهینه ترین گزینه های موجود برای دریافت تابعیت یا شهروندی است. یک سرمایه گذار با پرداخت تنها ۱۰۰ هزار دلار و همچنین هزینه های جانبی می تواند تنها در طول سه ماه پاسپورت خود را دریافت کند. تمام جزایر حوزه دریای کارائیب ( سنت کیتیس، سنت لوسیا، گرانادا، دومینیک و انتیگا) از این برنامه  حمایت می کنند. کسانی که موفق به دریافت این پاسپورت شوند بدون نیاز به ویزا می توانند به بیش از ۱۰۰ کشور از سرتاسر دنیا سفر کنند که از جمله می توان به کشورهای حوزه شنگن، بریتانیا، هنگ کنگ و بسیاری کشورهای دیگر اشاره کرد.

هزینه پایین این برنامه باعث می شود بسیاری از سرمایه گذارانی که مایل به سفرهای متعدد هستند از این برنامه استقبال کنند.

چندین نکته درباره اقامت و تابعیت

• مجوز اقامت، مدت دار و دارای شرایط خاصی است که برای تمدید آن باید این شرایط توسط فرد رعایت شود.
• فرد همواره باید یک مجوز مسافرتی بین المللی مربوط به اقامت کشوری که در آن مقیم است را به همراه خود داشته باشد (مثلا ID card ).
• فردی که اقامت یک کشور را دارد می تواند بدون محدودیت در آن کشور زندگی کند و به تحصیل بپردازد. در برخی از کشورها فرد برای اینکه بتواند در آنجا مقیم شود باید بتواند یک سری پیش نیازهای اولیه را تامین کند.
• فرد برای دریافت هر نوعی از ویزا نباید سابقه جرم و جنایت داشته باشد. شهروندی و تابعیت برای کل طول عمر قابل استفاده است.

سخن پایانی

فردی که تابعیت می گیرد، می تواند پاسپورت آن کشور را دریافت کند، پاسپورت که هر ۵ تا ۱۰ سال قابل تمدید و تعویض است و به نوعی نشان می دهد که فرد شهروند آن کشور است. معمولا اشخاصی که شهروندی دریافت می کند، می توانند برای بچه هایش نیز تابعیت آن کشور را دریافت کنند. افرادی که شهروندی دریافت می کنند تمامی حق و حقوق افراد بومی آن کشور مانند حق رای، کار، دسترسی به آموزش و خدمات سلامت را دارند. در آخر باید بدانید که تابعیت نسبت به اقامت از امنیت و اطمینان بیشتری برخوردار است.

ما در این مطلب سعی کردیم شما را با تفاوت های اصلی این دو مورد آشنا کنیم. لازم است بدانید تجربه کاری بلو اسکای و مزیت های رقابتی آن شما را یاری می کند تا به بهترین روش رشته مورد علاقه خود را انتخاب کنید.